Nae dien claes van graven en(de) ad(ri)aen vander/ heyden als mo(m)boirs vand(er) stadt wegen geordineert/ vanden kinde(re)n jans wijlen tav(er)niers den raide va(n)d(er)/ stadt te kynne(n) hebben gegeven hoe de selve kinde(re)/ noch hebben seke(r) haeffelijcke goede die laghen/ en bedorven en(de) dat oic thuys geheete(n) den roscam/ den selve(n) kinde(re)n oic toebehoiren(de) stont en bedorft/ mits notelijck(e) rep(ar)atien die d(aer)aen zee(r) behoefden/ gedaen te worden Soe heeft den selve(n) raidt/ d(aer)op gelet get(er)mineert en(de) uutgesproken dat de/ voirs(creven) mo(m)boe(re)n de voirs(creven) haeffelike goede ten/ hooghsten sullen doen v(er)coepen en(de) metten pe(n)ni(n)g(en)/ d(aer) af comen(de) lossen en(de) afquite(n) de lijfrinte(n) uten/ voirs(creven) rosca(m) gaende oft den selven roscam/ d(aer) mede r(e)p(ar)e(re)n niet tegenstaen(de) dat e(n)nige/ vanden selven kinde(re)n hem dair tegen soude/ moegen willen oppone(re)n om den kinde(re)n gelijck/ dmeeste p(ro)fijt alsoe dair mede te doene in/ pleno (con)s(ili)[o] opidi nove(m)br(is) xxvii