Van arnde vand(er) berct den jonghen/ wonen(de) ts(en)te aeghten rode/ It(em) willem de wy(n)ne zoen willems wilen swy(n)nen van ev(er)sb(er)ghe/ heeft geloeft op sijn lijf en(de) op sijn goet dat hij den vors(creven)/ arnde vand(er) berct nu(m)m(er)meer viantscap veede noch hatye doen/ noch dragen en sal noch by he(m) selve(n) ocht ande(re)n crencken/o noch hijnde(re)n en sal aen lijf noch aen goet in geenre manie(re)n/ om egheenrehande sake(n) wille die tussche(n) hen beide(n) gevalle(n)/ oft geschiet mogen sijn tot op heden Et ult(er)i[(us)] in (com)(mun)i (et) melio(r)i/ forma cor(am) vynkenb(osch) burgim(a)g(ist)ro lomb(ar)t roel(ants) scab(inis) ap(ri)lis/ xviii[a]/