It(em) vander aenspraken die stas roelofs/ gedaen heeft tot willem(me) van leefdale die als/ p(ro)cur(eur) diericx van langrode man ende momboir/ van joffr(ouwe) katlinen molenplas zijns wijfs die/ jairlix heeft eene(n) rijd(er) erfelic vallen(de) s(e)c(un)da no(vem)[br(is)]/ begonne(n) hadde te daghe op twee stucken wijngarts/ d(aer) af deen toebehoirt den voirs(creven) stasse ende dand(er)/ joes de becke(re) gelegen opde bollartslaghe Seggen(de)/ dat hij tonrechte opden gront des voirs(creven) stas gevolgt/ hadde gem(er)ct dat de voirs(creven) willem daer op de/ pandinghe nam daer af de voirs(creven) willem hielt/ de contrarie seggen(de) dat de pandinge gesciedde/ opden [ande(re)n] gront voirs(creven) d(aer) hij mette(n) voeten op stont/ des voirs(creven) joes ende dat de voirs(creven) stas sijne(n)/ pant tonrechte schutte hem des gedragen(de) totte(n)/ scepen(en) die daer over stonden Ende na dat/ de scepen(en) d(aer) op gehoirt wa(r)en wesen de he(re)n/ scepen(en) van loven(e) ter manessen smeyers/ voer een vo(n)nesse na aensprake v(er)antwerden en(de)/ van beyden p(ar)tijen [en(de)] thoenesse des voirs(creven) willems/ dat de voirs(creven) stas met sijnd(er) aenspraken v(er)doolt/ es cor(am) o(mn)ibus scabinis nove(m)br(is) [dec(embris)] ix