It(em) meest(er) golijn van tsestich meest(er) in arte(n) in p(rese)ncia/ heeft gekint en(de) gelijdt dat hem mathijs vanden/ berghe als mo(m)boir der kinde(re)n pet(er)s wilen vande(n)/ berghe zijns brueders met ge(re)den pe(n)ni(n)gen d(air)af/ hij hem bekinde v(er)nuecht te zijne volcomelijck/ gelost en(de) afgequete(n) heeft alsulke(n) mudde core(n)s pag(abilis)/ me(n)su(r)e lovan(iensis) erfpachts staen(de) ter quitinge(n) om en(de)/ met twintich rijders te xxvii st(uvers) tstuc als de voirs(creven)/ meest(er) golijn hadde aen en(de) op twee stucken lants/ d(air)af deen es gelegen inde p(ro)chie van love(n)joel opde(n)/ symberch toebehoiren(de) den voirs(creven) kinde(re)n vanden berghe/ tusschen de goede der selv(er) kinde(re)n te twee zijden de/ goede pet(er)s de moye(re) ter derd(er) en(de) de goede wout(er)s/ wilen vynck opde vierde zijde ende dand(er) es/ gelegen op thambroeck tusschen de goede der voirs(creven)/ kinde(re)n vanden berghe ter eenre en(de) de goede/ pet(er)s vyncx op dand(er) zijde alsoe men beide de/ voirs(creven) stucken lants houden(de) es vanden erfgename(n)/ jans wilen de witte Scelden(de) mits d(air) af volcomelijc/ quijt de voirs(creven) kinde(re) en(de) hue(r) goede d(air) voi(r)e v(er)oblig(eer)t/ P(ro)mitte(n)s nullaten[(us)] alloqui sed war(andizare) p(ro)ut Cora(m)/ pynnock hoeve(n) nove(m)br(is) penult(ima)