Tvonnesse vanden gedinge hangende tusscen henricke van wenxele in/ deen sijde en(de) gielijse den rijke in dande(re) van sekeren geloften die/ de selve gielis met henr(icke) va(n) stake(n)borch en(de) peteren vand(er) calste(re)n den/ vors(creven) henricke voe(r) scepen(en) van loven geloeft hadde alse dat hij bynnen/ ene(n) seke(re)n tijde die overledene es in dien hebben en(de) en(de) vervaen/ soude gielijse vand(er) balct en(de) woute(re)n mynnemoen den jonge(n) Dat/ sij voe(r) scepen(en) van loven(en) comen souden en(de) ald(aer) geloften doen van/ vier mudden rogs lovensch(er) maten lijfpens(ien) ten live marien scharets/ Was gewijst met desen worden dat de vors(creven) gielijs de rijke/ gehouden sijn soude omme den vors(creven) henricke te voldoen nae/ inhouden van sijne(n) vors(creven) scepen(en) brieve(n) van also verre als/ hij te hemw(er)t ingebreke is cor(am) abs(oloens) borch(oven) keye(noe)[ge] hug(ar)d(en) langr(ode)/ vynkenbosch septembr(is) xiii
//