It(em) reyne(re) wauwelbone van thiene(n) es come(n) in jeg(enwoirdicheit) der/ scepen(en) van loeven ende heeft geloeft op sijn lijf ende/ op sijn goet en(de) op zoenbreke(n) te sine dat om egeenra(n)de/ zake(n) wille die gesciet sijn tusschem hem in deen zijde en(de)/ katlijne(n) die wijf was gheerts wile(n) paresijs in dande(r)/ der selver katlijne(n) no(m)m(er)meer wangonst hatide veede/ viantscap drage(n) noch doen en sal crincke(n) noch hynde(re)n/ aen huer lijf noch aen huer goede bij hem selve(n) noch/ bij nyema(n)de and(er)s in gheenre manie(re)n beke(n)ne(n)de/ en(de) v(er)lijende de selve reyne(re) so waer hij h(ier) jege(n) dade/ dat hij sijn soude peisbreke(n) en(de) zoenbreke en(de) v(er)buert/ hebbe(n) sijn lijf ende goet ond(er) wat he(re)n oft gerichte/ hij behouden wert behoue(n)de en(de) v(er)lijende de behoudelic/ in dien heeft de selve reyne(re) d(er) vors(creven) vrouwe(n) iet aen te spreke(n)/ dat hij dat doen mach en(de) mette(n) rechte cor(am) ov(er)winge/ wynge febr(uarii) vi[ta]