Tvonnisse tussche(n) woute(re)n janssoens van breda die geleydt es totte(n) haef/ lijken goeden willems uut(er) helicht gehete(n) leenarts van groetloe in deen zijde/ ende woute(re)n peters die na den rechte d(er) selver stad beleidt is totte(n) haef/ lijke(n) goede(n) des selfs willems in dande(re) alse vand(er) selv(er) have(n) na dien dat/ beide de selve p(ar)tien biden scepen(en) van loven(e) tot hue(re)n tonisse gewijst wa/ ren en(de) huer recht en(de) bescheit bethoent hadden uut gewijst bide(n) selve(n) he(re)n/ scepen(en) t(er) manissen smeyers dat den selve(n) woute(re)n janssoen de voirs(creven) haeflijken/ goede volgen sulle(n) dan also v(er)re die voirs(creven) wout(er) pet(er)s houden de? bij sijne/ eede dat hem de voirs(creven) willem uut(er) helicht van wetteg(er) (...)/ scepen(en) brieve(n) sculdich es p(res)nti(bus) scab(inis) aug(usti) tercia