It(em) reyne(r) boyens wonen(de) te willebringhen in p(rese)nc(ia) heeft ghenome(n) ende/ bekent dat hij ghenome(n) heeft van goessene vanden speelhove inden name/ van hem selve(n) ende van weghen wout(er)s de sweertvaghe(re) sijns swag(er)s den/ welken hij in desen op hem ghenome(n) heeft de goede h(ier) nae besc(re)ve(n) inde/ p(ro)chie van willebringhe gheleghen Inden yersten een dach(mael) lants met/ rogghe besaeyt tusschen de goede tcloest(er)s van p(er)ke in beyden zijden It(em)/ drie dach(mael) lants al stortte gheleghen opt hoeghvelt tusschen de goede/ h(ere)n claes van s(in)te goerix rydde(r) ende tusschen den wech gaen(de) van/ bevekem te hondshem weert It(em) drie dach(mael) lants brake ghelege(n)/ bove(n) de meere tusschen de goede der infirmarie(n) vanden grote(n) beghine(n)hove/ te loven(e) ende tussche(n) de goede des cloest(er)s van p(er)ke It(em) ii boender lants gelege(n)/ te willebringhe(n) in drie stucken deen dair af houden(de) v dach(mael) al geheel/ ende es ghelegen tusschen willebringhe(n) ende hondshem opde meere naest/ den goede(n) tcloest(er)s van p(er)ke voirs(creven) dande(re) houden(de) (½) boender besaeyt met/ wynt(er)coren(en) es gheleghen opde(n) wildre bijden goeden jans der weduwe(n)/ tderde stuck houde een dach(mael) gheheele es gheleghe(n) bij thoff van p(er)ke/ Te houden(e) te hebben(e) te wynnen(e) ende te werven(e) van halff m(er)te naestc(omende)/ eene(n) t(er)mijn van xii jairen langk due(re)nde deen nae dande(r) zond(er) middel/ volgen(de) elcx jairs dae(re)n bynne(n) voe(r) en(de) o(m)me ix sacke corens/ der maten van thiene(n) ende pacht van willebringhe(n) alle jaire ts(in)te
//
andriesmisse apostels te betalen(e) ende te loven(e) te leveren(e) den voirs(creven)/woute(re)n goessen(e) ende woute(re)n den voirs(creven) t(er)mijn due(re)nde q(uolibet) ass(ecutu)[m]/ It(em) es vurw(er)de dat de voirs(creven) [wynne] de voirs(creven) lande wel ende loflick wynne(n)/ werve(n) mesten ende besayen sall gelijck sine(n) reghenoete(n) boven en(de)/ benede(n) ende die alsoe laten te sine(n) afscheyden(e) vande(n) voirg(eruerde)/ t(er)mijne gelijck en(de) in ald(er) manie(re)n hij die vandt tsine(n) aencomen(e)/ cor(am) naus(nijdere) vyncke martii ix