Cu(m) (con)d(ici)[o(n)e] hoe wel de(n) vors(creven) brief spreken(de) es van lii crone(n) soe/ es nocht(an) vurw(er)de dat de vors(creven) schulde(re)n ghestaen zulle(n) met/ soe veel ghelts den vors(creven) jannese te gheven(e) ten vors(creven) daghe als/ ghegoude(n) zulle(n) hebben op eene(n) vryen m(er)ct dach viii daghe voe(r)/ oft viii daghe nae s(in)te jansmisse naestc(omende) inden corenhuyse te/ loven(e) xxvi mudde(n) rox der mate(n) van loven(e) dair aff dat donde(re)/ den coese hebben sall cor(am) eisd(em)