It(em) heeft de vors(creven) vrancke kemel heeft den vors(creven) schoutbrief de(n)/ vors(creven) sine(n) borge(n) bekint tot sulk(er) meyni(n)ge(n) dat niet wed(er)staen(de) nochta(n)/ den t(er)mijne va(n) s(in)[te] m(er)tensmisse lest l inde(n) vors(creven) brieve begrepe(n) sij/ en(de) elc va(n) hen [mette(n) vors(creven) brieve] hem behulpe(n) sal moge(n) o(m)me int geheele vand(er) vors(creven)/ borchtochte(n) va(n) c peet(er)s onthave(n) en(de) ontlast te sijne soe wa(n)neer hen/ dat gelieve(n) sal en(de) d(aer) voe(r) niet lang(er) voe(r) staen en wilt met alle(n)/ coste en(de) co(m)me(r) d(aer) inne de vors(creven) vrancke sijn ope(nbair) (con)sent ged(ra)ge(n) heeft/ en(de) gegeve(n) cor(am) eisd(em)