It(em) henric vande(n) ve(n)ne die als geleit voirmaels tot de(n) goede(n)/ van eleshe(m) va(n) ja(n)ne borrema(n) en(de) willem(me) cole wy(n)ne(n) vand(en) selve(n)/ goeden va(n) eleshe(m) rekeni(n)ge begh(er)t vande(n) jare(n) dat hij mette(n)/ selve(n) zijne(n) beleyde inde possessie vande(n) voirs(creven) goede(n) geweest is/ heeft gelooft renu(n)c(ierende) yerst hier toe de p(ri)vileg(ien) vande(r) univ(er)siteyt/ va(n) loeven(en) Wes rekeni(n)ge he(m) de selve wy(n)ne(n) h(ier) af doen sullen
//
mynlijc oft voir trecht va(n) des(er) stad dat zij d(air) mede gestaen/ selen en(de) dat hij hen dare(n)bove(n) niet moeyen noch laste(n) en sal/ in gheene(n) rechte gheestelijc noch weerlijc bij he(m) selve(n) noch/ bij nyeman(de) and(er)s in gheenre maniere(n) roel(ants) m(er)sb(er)ge m(ar)tii xiii