It(em) al eest dat de vors(creven) vranck den vors(creven) gielise g(e)n(er)ale p(ro)cu(ra)cie/ der vors(creven) rinte(n) gegeven heeft soe es dat nochtan gesciet/ ter goeder trouwe(n) en(de) talsulk(er) meyni(n)g(en) dat de selve gielijs/ den vors(creven) vrancken doen sal goede rekeni(n)ge van zijne(n) ontfange/ alsoe dat hij betalinge gecrijgen sal van sijne(n) vors(creven) rinte(n) die/ gevalle(n) es en(de) voirtaen vallen sal en(de) dat mits der selv(er) p(ro)cu(ra)cie(n)/ de vors(creven) vrancke niet en sal wordde(n) gep(re)judicieert in sijne(n) rechte/ der selver rinte(n) hij en sal d(aer) af altijt blive(n) op sijn beloep staen(de)/ in al inde(n) staet ende ouderdom dair hij nu staet en(de) dair voe(r) heeft/ hem gelooft de vors(creven) gielijs inne te staene en(de) warant te zijne/ cor(am) roelofs lynden julii ulti(m)a