Vander aenspraken die magriete van diest wed(uw)[e]/ berth(elmeeus) wijlen vander wijden gedaen heeft op ende tegen/ henricke vand(er) wijden scoemake(r) hue(re)n zwager seggen(de)/ dat sij des omtrint drie maenden geleden in meyni(n)gen/ zijnde te trecken(e) in een cloester ende huer aldair te begeven(e)/ hue(re)n swager hadde gegoet inde tocht vander helicht/ van twee huys(en) geleg(en) inde cleynstrate dair aff den
//
selve(n) hue(re)n zwager derflijch(eit) nae hue(r) doot toecomen/ soude moeten dwelc sij gedaen hadde tot goed(er) trouwe(n)/ meynen(de) dat sij int clooster soude hebbe(n) gebleve(n) sonder/ dat sij noyt helling oft pe(n)ni(n)ck dair af hadde getogen/ ende dat sij te dien tijde huer(e) zynne(n) niet wel mechtich/ en was ende en wist niet wat sij dede alsoe sij seyde/ sustine(re)nde mits dien dat van gheender werdden wesen/ en soude tghene dat sij alsoe gedaen hadde Te voirde(r) want/ gheen van hue(re)n vrienden noch mo(m)boi(r)en dair bij en hadden/ geweest ende dat mits dien deselve hue(r) zwager sculd(ich)/ soude sijn te scheyden(e) vand(er) voirs(creven) tocht ende huer die/ weder over te laten(e) Dair tegen de voirs(creven) henr(ick) hem/ verantweerden(de) seyde dat sij huers goets moets willen/ ende huer(er) synne(n) wel mechtich als sij noch es was gecome(n)/ aen hem dair goede lieden bij wa(r)en seggen(de) tot hem/ swager ic wille trecken in een clooster ende soe sal ic/ v wild(en) overgoeden de tocht vande(n) huys(en) die u nae mijn/ doot come(n) moeten ende soe biddic u dat ghij voir mij/ betaelt seke(re) sculden die sij hem noemde Ic sal d(air) mede/ te vreden sijn ende soe verre ghij dat niet doen en/ wilt salic ande(re)n mijn tocht overgoeden Ende dat hij/ die schult oic alsoe betaelt hadde p(rese)nteerde hij te bewijsen(e)/ ende dat sij hem oick naevolgen(de) dien inde selve tocht/ gegoet hadde dede hij blijken metter selver gueding(en)/ die aldair ope(n)bairlijc gelesen wairt Ende als de voirs(creven)/ henr(ick) tot zijne(n) thoene gewesen sijnde tot diversen/ verstreken(en) dagen mette(n) selven zijnen thoene p(rese)nteerde/ voirt te varen en es deselve aenleggersse tot twee/ divers(en) dagen noch oick op heden niet gecompareert/ mits den welken de selve aenlegge(r) sustineerde vand(er)/ aenspraken ongehouden te zijne Es gewijst bij/ scepen(en) van loeven(e) ter maniss(en) smeyers soe verre de/ voirs(creven) aenleggersse niet en quame ten opstane smeyers/ ende der scepen(en) dat de voirs(creven) verweerde(r) der/ aenspraken ongehouden sal sijn In scampno p(rese)ntib[(us)]/ om(n)ib[(us)] dempt(o) vynck nove(m)br(is) xv