Vranck de briede(re) scoenmake(r)/ It(em) andries hellinc mulde(r) es comen in teg(enwoirdigheit) der burg(er)meest(ere)n ende der scepen(en)/ van loeven(en) hier nae genoempt ende heeft geloeft op sijn lijf ende op zijn/ goet ende op zoenbreke ende vredebreke te sijn dat hij om engheenrehande zake(n)/ wille die geschiet moegen sijn tusschen hem in deen zijde ende den voirs(creven)/ vrancken in dande(re) den selven vrancken noch de sijne ne(m)m(er)meer wangonst/ hatye veede noch vyantscap dragen noch doen en sal hem . crencken noch/ hynde(re)n aen lijf noch aen goet dagen noch moeyen buyten lants bij hem selve(n)/ oft bij yeman(ne) anders bekennen(de) zo waer hij daer tegen dade hij dat hij/ sijn soude zoenbreke en(de) vredebreke ende verboert soude hebben sijn lijf ende/ sijn goet ond(er) wat he(re)n oft gericht dat dat bevonden wordde behoudelijc/ dien eest dat hij hem yet teysschen oft aen te spreken heeft dat hij dat/ doen mach metten rechte ende ter plaetsen daer dat behoirt hier wae(re)n/ over jaspar absoloens ende vranck van dyeven burg(er)meest(er)s willem lomb(ar)t/ en(de) wout(er) cappellema(n) scepen(en) van loeven(en) septembr(is) iii[a]