It(em) quinten cokeroul ende anthonijs meys ter eenre zijden en(de) arnd scrijnken/ ter ande(re) zijn ov(er)comen met malcande(re)n van heuren geschille dat zij hadden/ om heurer schout wille hen uutstaende aenden p(er)soene oft goede van/ henricken den coningh gevlucht zijnde In des(er) vuegen te weten/ dat de voirs(creven) arnd voer uut trecken sal aen ghijsbrechte van holsbeke/ der stad diene(re) van loeven vijfen(de)vijftich cronen die hij onderheeft/ vanden vercochten wijne des voirs(creven) vluchtighen En(de) daer na zullen/ de voirs(creven) p(ar)tien te gelike trecken ende inheffen heur schult en(de) gebreck/ hen noch uutstaende aenden voirs(creven) coni(n)gh ende zijn goede hoedanich/ die zijn en(de) zij v(er)reycken zullen moghen tot der so(m)men van hondert/ cronen blanck(ar)t zande maii pe(nulti)[ma]